«دهه هشتادیا خیلی کاری‌تر و باهوش‌تر هستن، تو ۲۰ سالگی کار خوب، درآمد خوب و حتی ازدواج هم کردن، بعضی‌هاشون بچه هم دارن بعد من، توی ۳۰ سالگی هم بیکارم هم مجرد…» این را میلاد نجف‌زاده، یک کاربر فضای مجازی، می‌گوید. طبق نتایج طرح آمارگیری نیروی کار تابستان ۱۴۰۳ که شنبه منتشر شد، جمعیت شاغلین ۱۵ساله و بیشتر در این فصل ۲۵ میلیون و ۱۲۹ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل تقریباً ۴۴۴ هزار نفر افزایش داشته است.
بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ساله حاکی از آن است که تنها ۱۹.۴ درصد از فعالان این گروه سنی در تابستان ۱۴۰۳ بیکار بوده‌اند و این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل ۰.۷ درصد کاهش‌یافته است.
بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ساله به متولدین اواخر دهه ۷۰ و دهه ۸۰ تعلق دارد.
طبق تحقیقات، وقتی کودک و نوجوان در سه ماه تعطیلی خود در تابستان با یک تجربه شغلی روبه رو می‌شود، با توانمندی‌ها و کم‌وکاستی‌های خودش هم آشنا و برای کسب تجربه شغلی واقعی در آینده آماده می‌شود. نوجوان در چنین فرصت‌هایی مهارت گفت‌وگو با صاحب‌کار و مراجعانش را می‌آموزد.
استاد دانشگاه خوارزمی امان‌الله قرایی مقدم معتقد است که «مشکلات اقتصادی» منجر به کارکردن نوجوان در تابستان است و نباید کارکردن کودک و نوجوان را موضوع خوبی بدانیم. اما مدرس مؤسسات آموزش عالی مشهد و دانشگاه آزاد سید محمدرضا ناظمی می‌گوید که «آینده شغلی کودک و نوجوان فقط یک موضوع اقتصادی نیست»، نوجوان باتجربه کاری در تابستان «آمادگی» بیشتری برای ورود به جامعه در آینده دارد و خودباوری و اعتمادبه‌نفس پیدا می‌کند و مهارت می‌آموزد. کمااینکه در کشورهای پیشرفته هم نوجوان در سنین کم‌کار شروع به کار می‌کنند.
کارشناسان معتقدند که یادنگرفتن کار در کودکی یعنی بازتولید چرخه افراد بدون مهارت و خلاقیت ذهنی که نمی‌توانند به عنوان کارآفرین وارد بازار کار شوند. زیرا در این حالت کودکان فقط درس می‌خوانند و مدرک می‌گیرند تا کارمند شوند. در حالی که افراد در سنین ۱۵ تا ۲۴ سال قدرت ابتکار و خلاقیت بالایی دارند و اشتغال برای آنها لذت بخش است، از این رو بهتر است هدف از مهارت‌آموزی را برای آنها در کسب مهارت، طراحی و تولید بیان کنیم و نه فقط پر کردن اوقات فراغت یا هدف‌های سطحی مانند پول درآوردن و والدین با برنامه‌ریزی درست کمک کنند تا آنها از تحصیل هم باز‌نمانند.
