«رهیف عیاد» دختر بچه 12 ساله فلسطینی که پیش از شروع نسل‌کشی اسرائیل علیه مردم غزه، در محله «الشجاعیه» زندگی می‌کرد؛ اکنون سوءتغذیه و بسیاری از بیماری‌های ناشی از جنگ او را به این شکل در آورده است.
«سوار عاشور» نوزارد شیرخواره 5 ماهه است که با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. سوء تغذیه شدید و گرسنگی در راستای محاصره همه جانبه اعمال شده علیه غزه موجب شده تا وی به این روز بیفتد.
«یحیی زکریا ابو حلیمه»، کودک 4 ساله غزه‌ای هست که در اثر سوء تغذیه شدید و ابتلا به بیماری‌های خاص در نتیجه جنگ و نسل‌کشی، هفته گذشته جان خود را از دست داد.
کودکان غزه هیچ‌گاه روزی را تصور نمی‌کردند که برای سیر کردن شکم‌های‌شان مجبور به خوردن لاک‌پشت‌های دریایی شوند، همان‌طور که در مخیله پدران و مادران فلسطینی نمی‌گنجید، روزی فرا برسد که برای سیر کردن شکم کودکان‌شان گوشت اسب و الاغ به آنها بدهند.60 روز متوالی است که اسرائیل به محاصره سیستماتیک و سیاست گرسنگی‌دادن ساکنان نوار غزه، از جمله یک میلیون کودک ادامه می‌دهد و در این مدت هیچ ماده غذایی یا دارویی و کمکی بشردوستانه‌ای وارد نوار نشده و فلسطینی‌های غزه به ویژه کودکان را تا آستانه قحطی مرگبار سوق داده و موجب تشدید اوضاع انسانی در نوار شده است.این جنایات فقط اعداد و ارقام یا گزارش‌نیستند، بلکه در سکوت غیرقابل‌باور و شرم‌آور جهانی صحنه‌های فاجعه‌بار و غم‌انگیزی هستند که هر روز در نوار درحال تکرار هستند.
گرسنگی بی‌رحمانه؛ کودکان صف اول قربانیان
«آجیت سونگای»، مدیر دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان‌ملل در سرزمین‌های فلسطینی، آنچه در نوار غزه اتفاق می‌افتد، را بی‌سابقه توصیف کرد و به الجزیره گفت که اسرائیل به هیچ‌یک از تعهدات قانونی خود عمل نمی‌کند.او تأکید کرد که وضعیت غزه در بدترین حالت خود طی ۱۸ ماه گذشته است؛ هیچ آب آشامیدنی یا غذایی توزیع نمی‌شود. ۶۰ روز است که حتی یک دانه گندم یا کمک بشردوستانه‌ای وارد غزه نشده است.سوار عاشور پنج ماهه، یحیی ابو زکریای چهار ساله و رهیف عیاد دوازده ساله نمونه کودکان فلسطینی هستند که شدت محاصره و گرسنگی در کنار سکوت و همراهی شرم‌آور جامعه جهانی، کودکی را از آنها ربود.دکتر «منیر البرش»، مدیرکل وزارت بهداشت غزه می‌گوید که «داستان سوار، زکریا و رهیف فاجعه سوءتغذیه در نوار غزه را به تصویر می‌کشد. بیش از ۶۰ هزار کودک به دلیل محاصره مداوم و محرومیت از غذا و دارو در معرض خطر مرگ هستند.»
«یوسف ابو زریق»، فعال فلسطینی در بیان معنای تکان‌دهنده گرسنگی در غزه نوشت: «مردان از قد می‌افتند، زنان بدون غذا زایمان می‌کنند، سالمندان می‌میرند، بدن‌های‌مان لاغر و فرتوت می‌شود و هیچ چیز نمی‌تواند جلوی لاغری ناشی از سوء تغذیه را بگیرد.»او در صفحه ایکس خود اضافه کرد: «گرسنگی مردم را ناتوان از گریه کردن کرده است. برخی دو یا سه شهید را دفن می‌کنند، سپس به دنبال تکه‌هایی از غذا برای بازماندگان می‌گردند. غم و اندوه به دلیل ترس و گرسنگی به تعویق می‌افتد.»
کاربران در شبکه‌های اجتماعی نوشتند: «در غزه کودکان تنها از بمباران نمی‌میرند، بلکه قبل از آنکه بمباران آنها را بکشد، گرسنگی از پای در می‌آورد. شکم‌های خالی آنها در برابر سکوت جهانیان فریاد می‌زند و چشمان گود افتاده‌شان در میان آوارهای آنجا به دنبال تکه‌ای نان می‌گردد. مرگ طعم گرسنگی دارد و بوی نان ناموجود از امنیت گران‌بهاتر است.»کودکان غزه در آستانه قحطی شدید مجبورند برای رفع گرسنگی خود نان خشک و کپک‌زده بخورند، اگر آن هم یافت شود و همه اینها در برابر سکوت جهانیان رخ می‌دهد تا معصومیت زیبای این کودکان زشتی دنیایی که در آن بسر می‌بریم، را به تصویر بکشند.
